Even voorstellen: Pim Hoek

Wie ben je en wat is jouw achtergrond?

Mijn naam is Pim Hoek. Ik ben 41 jaar en woon in Zwolle met mijn vrouw en drie zoontjes. Van origine ben ik opgeleid als Psychomotorisch Therapeut (PMT’er). Na tien jaar werken in de praktijk als therapeut met jeugd en daarna met volwassenen, ging ik aan de slag in het hoger onderwijs. Daar hield ik mij bezig met onderzoek, lesgeven en ook het opzetten van een innovatiewerkplek in de zorg, het onderwijs en het sociaal domein. Dit laatste met studenten, docenten, onderzoekers en organisaties in het werkveld. Daarnaast heb ik mij verder ontwikkeld en geschoold op management-gebied. Omdat mijn hart ligt bij het van betekenis zijn voor mensen in een kwetsbare positie en daarbij vooral ook met kinderen en hun directe omgeving, ben ik weer de zorg gaan werken. Op dit moment als directeur zorg bij Intraverte, waarin we paramedische zorg, een preventieve aanpak in het onderwijs en zorg vanuit de jeugdwet combineren.

Daarnaast ben ik al langere tijd bestuurlijk actief bij de beroepsvereniging voor PMT (voorzitter NVPMT) en daarmee algemeen bestuurslid bij de Federatie Vaktherapeutische Beroepen (FVB). Tevens ben ik voorzitter van het European Forum of Psychomotricity (EFP). Vanuit deze verschillende rollen vind ik het interessant om bij te dragen aan maatschappelijke ontwikkelingen (specifiek binnen de zorg, het onderwijs en welzijn) en de verbinding te maken tussen
beleid en strategie en hoe dat zich verhoudt tot de (beroeps)praktijk.

Waarom vind jij het belangrijk actief te zijn voor de SBJ?

Mijn drijfveer om weer actief te worden in de zorg is om van betekenis te zijn voor kinderen en jongeren en hun directe omgeving. Eerst als therapeut, daarna iets breder vanuit een zorgopleiding, als bestuurder en nu als stuurgroeplid namens de SBJ. We hebben in Nederland veel moois om bij te dragen aan de ontwikkeling van kinderen en jongeren wanneer dit niet vanzelf gaat of vastloopt. Tegelijkertijd hebben we ook de nodige uitdagingen om met elkaar te kijken hoe we daarin zorg kunnen voorkomen, het steeds beter kunnen doen, hoe we het kunnen organiseren en tegelijkertijd een interessante sector kunnen blijven waar mensen met passie en plezier kunnen werken.

Dat ook de professionals die daadwerkelijk in de praktijk staan de krachten hebben gebundeld in de vorm van de SBJ en de SBJ onderdeel uit maakt van de vijfhoek (rijk, gemeenten, werkgevers, cliëntenorganisaties en beroepsverenigingen), betekent dat we hier ook mee kunnen denken en doen in de uitdagingen. En daarnaast kunnen we ook verder aan de slag om de krachten te bundelen in een bredere SBJ agenda dan de hervormingsagenda jeugd. Daarmee denk ik bij te kunnen dragen in het slaan van een brug tussen beleid en strategie en de impact en uitvoer in de (beroeps)praktijk. Dat ik daarin het vertrouwen krijg van de beroepsverenigingen en een warme ontvangst vanuit de andere vertegenwoordigers in de vijfhoek (het rijk, gemeenten, werkgevers, cliëntenorganisaties) is een mooie basis voor verdere samenwerking!

Wat ga je de komende als stuurgroeplid doen, waar ligt je focus en waar kijk je het meeste naar uit?

Inmiddels heb ik een vliegende start gemaakt met een reflectiedag met de vijfhoek en het aansluiten bij diverse overleggen. Tegelijkertijd besef ik mij, dat ik mij goed moet inwerken door veel te luisteren en te vragen. Zowel richting de diverse beroepsverenigingen als ook richting de andere partijen in de vijfhoek. Om goed mee te kunnen denken en (mede) richting te bepalen is het van waarde dat je dossierkennis hebt, de geschiedenis begrijpt en in gezamenlijkheid een koers richting de toekomst vorm geeft. Dat is iets dat ik als professional in de praktijk al deed en belangrijk vond, en wat ook als stuurgroeplid zal doen.

Daarbij vind ik het belangrijk dat we ons met elkaar blijvend afvragen wat iets betekent voor de jeugdige, zijn directe omgeving en de professionals op de werkvloer. Dat is een cruciaal punt om continue op tafel te blijven brengen en houden. En verder kijk ik er vooral naar uit om samen met andere mensen aan de slag te gaan met de voorliggende uitdagingen!